Saturday, April 30, 2022

ਮਈ ਦਿਵਸ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਹੋਣਗੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਵਨ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸਮਾਗਮ

30th April 2022 at 03:39 PM

ਇਸ ਵਾਰ ਵੀ ਹੋਣਗੀਆਂ ਲੋਕ ਘੋਲਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਣਾਈਆਂ ਯਾਦਗਾਰੀ ਆਈਟਮਾਂ 

ਲੁਧਿਆਣਾ: 30 ਅਪ੍ਰੈਲ 2022: (ਪੰਜਾਬ ਸਕਰੀਨ ਡੈਸਕ):: 
ਪੰਜਾਬ ਲੋਕ  ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਮੰਚ (ਪਲਸ ਮੰਚ) ਦੇ ਵਿੱਤ ਸਕੱਤਰ ਕਸਤੂਰੀ ਲਾਲ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਸਕੱਤਰ ਹਰਕੇਸ਼ ਚੌਧਰੀ ਨੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਦੱਸਿਆ ਕਿ  ਪਹਿਲੀ ਮਈ ਕੌਮਾਂਤਰੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਦਿਹਾੜੇ ਮੌਕੇ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ/ਦਿੱਲੀ ਮੋਰਚਾ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਨੂੰ ਸਮਰਪਤ ਸਮਾਗਮ 'ਨਾਟਕਾਂ ਤੇ  ਗੀਤਾਂ ਭਰੀ ਰਾਤ' ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਪੰਜਾਬੀ ਭਵਨ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵਿਖੇ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। 
ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਾਟਕ  ਅਤੇ ਗੀਤ ਸੰਗੀਤ ਟੀਮਾਂ ਆਪਣੀ ਉੱਚ ਪਾਏ ਦੇ ਨਾਟਕੀ ਅਤੇ ਗੀਤ-ਸੰਗੀਤ ਕਲਾ ਦੇ ਜੌਹਰ ਦਿਖਾਉਣਗੀਆਂ। ਇਸ ਮੌਕੇ   ਮੰਚ ਰੰਗਮੰਚ ਅੰਮਿ੍ਤਸਰ ਵੱਲੋਂ 'ਮੈਂ ਰੋ ਨਾ ਲਵਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ' (ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਰਿਆਮ ਸੰਧੂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਤੇ ਆਧਾਰਤ),ਲੋਕ ਕਲਾ ਮੰਚ ਮੰਡੀ ਮੁੱਲਾਂਪੁਰ ਵੱਲੋਂ 'ਪਰਿੰਦੇ ਭਟਕ ਗਏ', ਮਾਨਵਤਾ ਕਲਾ ਮੰਚ ਨਗਰ (ਫਿਲੌਰ) ਵੱਲੋਂ 'ਚਿੜੀਆਂ  ਦਾ ਚੰਬਾ,'  ਬਲਦੇ ਦਰਿਆ' (ਬਲਦੇਵ ਸਿੰਘ ਮੋਗਾ ਦੇ ਨਾਵਲ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ )-ਚੇਤਨਾ ਕਲਾ ਕੇਂਦਰ ਬਰਨਾਲਾ, ਕੋਰੀਓਗ੍ਰਾਫੀਆਂ- ਅਵਾਮੀ ਰੰਗ  ਸਿਹੌੜਾ, ਭਗਤ ਸਿੰਘ ਤੂੰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੈ-ਸਿਰਜਣਾ ਆਰਟ ਗਰੁੱਪ ਰਾਏਕੋਟ, ਭੰਡ ਕਲਾ ਤੇ ਵਿਅੰਗ-(ਇਪਟਾ), ਇਨਕਲਾਬੀ ਕਵੀਸ਼ਰੀ ਜੱਥਾ ਰਸੂਲਪੁਰ,ਧਰਮਿੰਦਰ ਮਸਾਣੀ, ਜਗਸੀਰ ਜੀਦਾ, ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਲ ਬੰਗਾ, ਨਰਗਿਸ, ਕੁਲਦੀਪ ਜਲੂਰ,ਅਜਮੇਰ ਅਕਲੀਆ, ਮਨਦੀਪ ਤੇ ਸਾਥੀ (ਦਸਤਕ) ਗੀਤ  ਸੰਗੀਤ  ਪੇਸ਼ ਕਰਨਗੇ। ਸਾਹਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਖੇਤਰ ਦੀਆਂ ਮਕਬੂਲ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤਾਂ ਡਾ ਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ/ ਨਾਟਕਕਾਰ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ, ਜਨਾਬ ਗੁਰਦਿਆਲ ਰੌਸ਼ਨ/ਨਾਮਵਰ ਗ਼ਜ਼ਲਗੋ,  ਮਰਹੂਮ ਸ੍ਰੀ ਹੰਸਾ ਸਿੰਘ/ਨਾਟਕਕਾਰ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ  ਨੂੰ ਗੁਰਸ਼ਰਨ ਕਲਾ ਸਨਮਾਨ ਦੇ ਕੇ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜ਼ਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਪੰਡਾਲ ਵਿੱਚ ਪੁਸਤਕ ਪਰਦਰਸ਼ਨੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਖਿੱਚ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੋਵੇਗੀ। 
ਰਾਤ 8 ਵਜੇ ਤੋਂ ਸਵੇਰ ਹੋਣ ਤੱਕ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਇਸ ਸਮਾਗਮ ਦਰਮਿਆਨ ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਲੇਖਿਕਾਂ ਦੀਆਂ ਨਵੀਂਆਂ ਨਵੇਲੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਸਾਹਿਤਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ  ਉਚਕੋਟੀ ਦੀਆਂ ਸ਼ਖ਼ਸ਼ੀਅਤਾਂ ਵੱਲੋ ਲੋਕ ਅਰਪਣ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਸਮਾਗਮ ਦੀ ਕਾਮਯਾਬੀ ਲਈ ਜਿੱਥੇ ਪੰਜਾਬੀ  ਸਾਹਿਤ  ਅਕਾਦਮੀ ਲੁਧਿਆਣਾ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰਨ ਸਹਿਯੋਗ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਉੱਥੇ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੀਆਂ ਸਾਹਿਤਕ-ਸਭਿਆਚਾਰਕ, ਜਨਤਕ- ਜਮਹੂਰੀ ਅਤੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜੱਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵੀ ਗਹਿ ਗੱਡਵਾਂ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਪਿੰਡਾਂ  ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੋਕ ਹੁੰਮ ਹੁਮਾ ਕੇ ਕਾਫ਼ਲਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਲਈ ਪਹੁੰਚ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਲਸ ਮੰਚ ਵੱਲੋਂ ਤਿਆਰੀਆਂ  ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੜ ਮੁਕੰਮਲ ਕਰ ਲਏ ਹਨ।

Thursday, April 28, 2022

ਮਈ ਦਿਵਸ ਮੌਕੇ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਦੂਰ ਹੱਕਾਂ ਲਈ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦਿੱਤੀਆਂ

 ਅੱਜ ਕਿਸ ਨੂੰ ਖਿਆਲ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਵਿਛੜੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦਾ ਕੀ ਬਣਿਆ!

ਸ਼ਹੀਦ ਕੀ ਜੋ ਮੌਤ ਹੈ ਵੋਹ ਕੌਮ ਕਿ ਹਯਾਤ ਹੈ! ਅਸੀਂ ਸਭਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਗਏ ਹਨ। ਪਰ ਕੀ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਜਿਹੜੇ ਮਹਾਨ ਸ਼ਹੀਦ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ , ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਗਏ ਉਹਨਾਂ ਦਾਸ ਕੀ ਬਣਿਆ? ਇਹ ਸੁਆਲ ਮਈ ਦਿਵਸ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵੇਲੇ ਵੀ ਸਾਰਥਕ ਸੀ ਹੁਣ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬੇਹੱਦ ਗੰਭੀਰ ਹੈ।  ਮਈ ਦਿਵਸ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਕਾਮਰੇਡ ਹਰ ਭਗਵਾਨ ਭੀਖੀ ਇੱਕ ਲਿਖਤ ਲੱਭ ਕੇ ਲਿਆਏ ਹਨ ਜਿਹੜੀ ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਡੇ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਸੁਆਲ ਖੜੇ ਕਰਦੀ ਹੈ।

  ਮੌਤ ਕੰਧ ਤੇ ਲਿਖੀ ਲਿਖਤ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ--ਹਰਭਗਵਾਨ ਭੀਖੀ 

ਮਈ ਦਿਵਸ ਦੇ ਅਮਰ ਸ਼ਹੀਦ ਐਲਬਰਟ ਪਾਰਸਨ ਦੁਆਰਾ ਪਤਨੀ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖੀਆਂ ਦੋ ਚਿੱਠੀਆਂ:

 ਐਲਬਰਟ ਪਾਰਸਨ ਮਈ ਦਿਵਸ ਦੇ ਚਾਰ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਦੂਰਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਅਤੇ ਜ਼ੁਲਮ ਵਿਰੁੱਧ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਿੱਤੀਆਂ।  ਕੋਠਾਰੀ ਵੱਲੋਂ ਜੇਲ੍ਹ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਲੂਸੀ ਪਾਰਸਨ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖੀ ਚਿੱਠੀ ਉਸ ਦੇ ਪਿਆਰ, ਆਸ਼ਾਵਾਦ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਲਈ ਜੋਸ਼ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਹੈ। ਪੇਸ਼ ਹਨ ਉਸ ਦੀਆਂ ਦੋ ਅਭੁੱਲ ਚਿੱਠੀਆਂ।

 ਐਲਬਰਟ ਪਾਰਸਨ ਦੀ ਪਤਨੀ ਲੂਸੀ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀ

ਪਤਨੀ ਲੂਸੀ 

 ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਪਤਨੀ:

ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਦੇ ਜ਼ਾਲਮ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਅੱਜ ਸਵੇਰ ਦੇ ਫੈਸਲੇ 'ਤੇ ਖੁਸ਼ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਸ਼ਿਕਾਗੋ ਤੋਂ ਸੇਂਟ ਪੀਟਰਸਬਰਗ ਤੱਕ ਦੇ ਸਰਮਾਏਦਾਰ ਅੱਜ ਦਾਅਵਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀਆਂ ਨਦੀਆਂ ਵਹਾਉਣਗੇ।  ਪਰ, ਸਾਡੀ ਮੌਤ ਇੱਕ ਕੰਧ ਤੇ ਲਿਖੀ ਇਬਾਰਤ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ ਜੋ ਨਫ਼ਰਤ, ਦੁਸ਼ਮਣੀ, ਪਾਖੰਡ, ਅਦਾਲਤੀ ਕਤਲ, ਜ਼ੁਲਮ, ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਅੰਤ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦੀ ਹੈ।  ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਦੇ ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਸ਼ਿਕੰਜੇ ਵਿੱਚ ਫਸੇ ਹੋਏ ਹਨ।  ਵਿਸ਼ਾਲ ਮਜ਼ਦੂਰ ਜਮਾਤ ਜਾਗ ਰਹੀ ਹੈ।  ਜੋ ਲੋਕ ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦ ਤੋਂ ਜਾਗਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਜ਼ੰਜੀਰਾਂ ਨੂੰ ਤੂਫਾਨ ਵਿੱਚ ਨਰਕ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਵਾਂਗ ਤੋੜ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

 ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹਾਂ।  ਅਸੀਂ ਉਹ ਹਾਂ ਜੋ ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਬਣਾਇਆ ਹੈ।  ਇਹ ਸੱਚਾਈ ਦਿਨੋ-ਦਿਨ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।

ਇਸ ਲਿਖਤ ਨੂੰ ਲਭਣ ਅਤੇ
ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ ਹਰਭਗਵਾਨ ਭੀਖੀ
 
ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮੌਤ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਸੁਣਾਏ ਗਏ ਅੱਠਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਹੇਮਾਰਕੇਟ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਭੜਕਾਉਂਦਾ ਸੀ।  ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੀ ਫ਼ਰਕ ਪੈਂਦਾ ਹੈ?  ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਵਰਗ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਦੀ ਪਾਗਲ ਭੀੜ ਦੀਆਂ ਖੂਨੀ ਚੀਕਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਸਾਡੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ।  ਅੱਜ ਇਜਾਰੇਦਾਰ ਪੂੰਜੀਪਤੀਆਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਹੋਈ ਹੈ!  ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਨਾਲ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਮਜ਼ਦੂਰ ਫਾਂਸੀ ਦੇ ਤਖ਼ਤੇ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਮੇਰੀ ਪਿਆਰੀ ਪਤਨੀ, ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੋ।  ਮੇਰੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਬੇਨਤੀ ਹੈ - ਮੇਰੀ ਗੈਰ-ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿੱਚ ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ, ਪਰ ਜਿੱਥੇ ਮੈਂ ਸਮਾਜਵਾਦ ਦੇ ਮਹਾਨ ਆਦਰਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਲਈ ਪਾਬੰਦ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਚੁੱਕੋ।

ਮੇਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਦੱਸਣਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲੀ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਮਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਸਮਝਿਆ ਸੀ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ ਨਾਲ ਜਿਉਣ ਨਾਲੋਂ ਜਿੱਥੇ ਦਸ ਵਿੱਚੋਂ ਨੌ ਬੱਚੇ ਗੁਲਾਮੀ ਅਤੇ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।  ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਸ;  ਗਰੀਬ ਛੰਨੇ, ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।  ਆਹ, ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ, ਮੈਂ ਜਿਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜਾਂ ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਹਾਂ।  ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ, ਜਨਤਾ ਲਈ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਲਈ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਰਹੇਗਾ।  ਮੇਰੇ ਇਸ ਕੋਠੜੀ ਤੋਂ ਮੈਂ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹਾਂ: ਆਜ਼ਾਦੀ!  ਇਨਸਾਫ਼!  ਬਰਾਬਰੀ!

-ਐਲਬਰਟ ਪਾਰਸਨਜ਼

ਕੁੱਕ ਕਾਉਂਟੀ ਬਸਤੀਆ ਜੇਲ੍ਹ, ਸੈੱਲ ਨੰ.  29, ਸ਼ਿਕਾਗੋ, 20 ਅਗਸਤ, 1886

 ਐਲਬਰਟ ਪਾਰਸਨ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਚਿੱਠੀਆਂ

 ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਬੱਚਿਓ,

 ਅਲਬਰਟ ਆਰ.  ਪਾਰਸਨਜ਼ (ਜੂਨੀਅਰ) ਅਤੇ ਧੀ ਲੂਲੂ ਅਦਾ ਪਾਰਸਨਜ਼,

ਮੈਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਹੰਝੂ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਮਿਟਾ ਰਹੇ ਹਨ।  ਅਸੀਂ ਦੁਬਾਰਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਾਂਗੇ।  ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ ਬੱਚਿਓ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।  ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅਜ਼ੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਜੀ ਕੇ ਅਤੇ ਲੋੜ ਪੈਣ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਮਰ ਕੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।  ਤੁਸੀਂ ਦੂਜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਅਸਾਧਾਰਨ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ ਮੌਤ ਬਾਰੇ ਜਾਣੋਗੇ।  ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਵੇਦੀ 'ਤੇ ਕੁਰਬਾਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮੈਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਫਰਜ਼ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਛੱਡ ਰਿਹਾ ਹਾਂ।  ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ, ਅਤੇ ਇਸ ਮਾਰਗ 'ਤੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੋ।  ਆਪਣੇ ਲਈ ਸੱਚਾ ਹੋਣਾ, ਤਾਂ ਹੀ ਤੁਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕੋਗੇ।  ਮਿਹਨਤੀ, ਗੰਭੀਰ ਅਤੇ ਹੱਸਮੁੱਖ ਬਣੋ।  ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੀ ਮਾਂ!  ਉਹ ਬਹੁਤ ਮਹਾਨ ਹੈ।  ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ, ਉਸਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ।

ਮੇਰੇ ਬੱਚੇ!  ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ!  ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੀ ਹਰ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ 'ਤੇ ਇਹ ਵਿਦਾਇਗੀ ਸੰਦੇਸ਼ ਪੜ੍ਹਨ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਜਿਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ, ਸਗੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਲਈ ਕੁਰਬਾਨੀ ਦਿੱਤੀ।

ਖੁਸ਼ ਰਹੋ, ਮੇਰੇ ਪਿਆਰੇ!  

ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ

ਅਲਬਰਟ ਆਰ.  ਪਾਰਸਨ

ਡੰਜੀਅਨ ਨੰਬਰ-7, ਕੁੱਕ ਕਾਉਂਟੀ ਜੇਲ੍ਹ, ਸ਼ਿਕਾਗੋ, 9 ਨਵੰਬਰ, 1887