Monday, January 10, 2022

ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚਾ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੇ ਤੌਖਲੇ//ਰਮੇਸ਼ ਰਤਨ

ਸੁਆਲਾਂ/ਖਦਸ਼ਿਆਂ/ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਖਾਸ ਲਿਖਤ


ਚਮਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਗੜੀ ਦੇ ਸਬਕ ਪਿਛੇ ਹਟਣ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹਨ 

ਲੁਧਿਆਣਾ: 9 ਜਨਵਰੀ 2022: (ਰਮੇਸ਼ ਰਤਨ//ਕਾਮਰੇਡ ਸਕਰੀਨ)::

ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ  ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਗਠਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹੀ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਇਨਸਾਫ  ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ਾਂ  ਵਾਸਤੇ ਫ਼ਿਕਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੇ ਗਏ ਹਨ।  ਜਿਹੜੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਆਰਥਕ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਵੱਡੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਾਲੀ ਅਗਲੀ ਪਉੜੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਪੈਰ ਰੱਖਿਆ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇਸ ਕਦਮ ਦੇ ਪੱਖ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਵਿੱਚ ਚੁੱਕਿਆ ਗਿਆ ਕਦਮ ਕਹਿਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਲਗਭਗ ਬਰਾਬਰ ਭਿੜ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਏਕਤਾ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਜਦੋਂ 22 ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਚੁੱਕੇ ਗਏ ਰਾਜਸੀ ਕਦਮ ਤੇ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਆਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲੀਲਾਂ ਮਾਪਿਆਂ ਵਾਗੂੰ ਫ਼ਿਕਰ  ਕਰਨ ਵਰਗੀਆਂ ਅਤੇ ਸਤਿਕਾਰਤ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਫ਼ਿਕਰ ਦੋ ਪਾਸਿਓਂ ਹੈ। ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੂੰ ਫੁਟ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦਾ ਵੀ ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਅਕੁੰਰਿਤ ਹੋਏ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਵਾਲਿਆਂ  ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਘਾਗਾਂ ਤੋਂ ਸੁਰੱਖਿਆ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵੀ। 

ਮਿਥਿਹਾਸਕ ਜਾਂ ਇਤਿਹਾਸਕ ਬੋਧ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ  ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅਭਿਮਨਿਊ ਵਾਂਗ ਰਾਜਨੀਤੀ  ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਇਤਿਹਾਸ ਵਿਚਲੇ ਚਮਕੌਰ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਗੜੀ ਦੇ ਸਬਕ ਪਿਛੇ ਹਟਣ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹਨ।  ਭਾਰਤ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਵੀ ਮਾਫੀਆਂ ਮੰਗਣ ਅਤੇ ਮੌਤ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਕਰਦਾ। ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਵੱਖਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਇਸ ਲਈ ਸਾਰੀਆਂ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਤਿਕਾਰ ਸਹਿਤ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਲਿਆ ਜਾਏ।

ਸੰਜੀਦਾ ਫ਼ਿਕਰਮੰਦੀ ਉਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦੀ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿਸਾਨ ਦਿੱਲੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਵੱਡੀ  ਜਿੱਤ ਤੋ ਬਾਅਦ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਮੁੜ ਹੀ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਹਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਦਹਿਲੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੈਰ ਵੀ ਨਹੀ ਰੱਖਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਜਿੱਤ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਗੰਧਲਾ ਅਤੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਕਰਨ ਦੀਆ ਕੋਝੀਆਂ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਮਲੇਰਕੋਟਲੇ ਅਤੇ ਲੁਧਿਆਣੇ ਗਾਂ ਦੇ ਅੰਗ ਸੁਟਣ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਫਿਰਕਾਪ੍ਰਸਤੀ ਫੈਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਤੋਂ ਲੁਧਿਆਣਾ ਕਚਿਹਰੀ ਵਿੱਚ ਬੰਬ ਚਲਾ ਕੇ ਦਹਿਸ਼ਤ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਾਭ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ। ਹੁਣ ਰਹਿੰਦੀ ਕਸਰ ਸ੍ਰੀ ਮੋਦੀ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਲਈ ਬਿਆਨ ਦਾਗ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾ ਕੇ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਸਥਾਪਿਤ ਰਾਜਸੀ ਧਿਰਾਂ ਆਪਣੇ ਮੀਡੀਆ ਪ੍ਰਬੰਧ ਅਤੇ ਸਾਧਨਾਂ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ  ਇਸ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਮਰੱਥ ਹਨ ਅਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਅਜਿਹੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।

ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਕਾਰਨ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਫੁੱਟ ਪੈਣ ਦਾ ਤਰਕ ਨਿਰਅਧਾਰ ਹੈ।

ਜੇਕਰ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਨਾ ਵੀ ਸਿਰਜਿਆ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚਲੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੌਰਾਨ ਆਪਣੇ ਸਹਿਯੋਗ ਨੂੰ ਵਧਾ ਚੜ੍ਹਾ ਕੇ ਵੋਟ ਮੰਗਣ ਲਈ ਪੇਸ਼ ਨਹੀ ਕਰਨਗੇ?  ਉਸ ਸਮੇ ਕੀ ਸਾਰੇ ਕਿਸਾਨ ਇਕਮੁੱਠ ਰਹਿਣਗੇ?

ਕੀ ਇਹ 22 ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਆਪਣੇ-ਆਪ ਨੂੰ ਸੰਯੁਕਤ ਕਿਸਾਨ ਮੋਰਚੇ ਤੋ ਵੱਖ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਵੀ ਕੀਤਾ ਹੈ?

ਬੇਸ਼ਕ ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਦਾ ਮੁੱਖ ਉਦੇਸ਼ ਖੇਤੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਤਿੰਨ ਕਾਨੂੰਨ ਰੱਦ ਕਰਾਉਣਾ ਸੀ ਪਰ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਨੇਕ ਤਬਕਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਅੰਦੋਲਨ ਰਾਹੀ ਆਪਣੇ ਮਸਲਿਆਂ ਦੇ ਹੱਲ ਲਈ ਰਾਹ ਖੁੱਲ੍ਹਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਵੀ ਲਗਾਈ ਹੋਈ ਸੀ।

ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਖੇਤ ਮਜਦੂਰ , ਸਨਅਤੀ ਮਜਦੂਰ, ਮੁਲਾਜ਼ਮ, ਰਿਟਾਇਰਡ ਕਰਮਚਾਰੀ, ਇਸਤਰੀਆ, ਨੋਜਵਾਨ, ਵਿਦੇਸ਼ ਬੈਠੇ ਸਾਡੇ ਲੋਕ, ਵਿਉਪਾਰ ਅਤੇ ਸਨਅਤ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਜਥੇਬੰਦੀਆ  ਅਤੇ ਅਨੇਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਜੋ ਕਿਸਾਨੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿਚ ਡਟ ਕੇ ਸਾਥ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ, ਕੀ ਉਨ੍ਹਾ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਨਹੀ ਹਨ ਜਿੰਨਾ ਦੇ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਲਈ ਰਾਜਸੀ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ? ਕੀ ਕਿਸਾਨ ਇਹਨਾਂ ਤਮਾਮ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇਣ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਪਿੱਠ ਮੋੜ ਸਕਦੇ ਹਨ? ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ  ਸਥਾਪਿਤ ਪਾਰਟੀਆ ਤੋ ਇਹ ਮਸਲੇ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ?

ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚਾ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਏਕਤਾ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ ਬਲਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਿਆਪਕ ਪੱਧਰ ਤੇ ਅਸਰਦਾਰ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਰਹੀ ਗੱਲ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆ ਸਾਹਮਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਉਠ ਰਹੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ, ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕਰਨੇ ਪੈਣੇ ਹਨ।

ਪਹਿਲਾ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਹੀ ਇਹ ਹੈ, ਉਹ ਜਿਸ ਰਾਜਨੀਤਕ ਮੋਰਚੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਾਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਕੀ ਉਹ  ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਰਾਖੀ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਵਾਸਤੇ ਸੱਚ ਹੀ ਕੁੱਝ ਨਵਾਂ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਸਕਣਗੇ ?

ਉਹ , ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀਆ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਵਾਲੀਆਂ ਸਥਾਪਿਤ ਪਾਰਟੀਆ ਤੋਂ ਕੀ ਵੱਖਰਾ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ?

ਉਹ ਸਾਡੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਵੋਟ ਪਾਉਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸੀਮਤ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਾ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਵਾਲਾ ਲੋਕਤੰਤਰ ਕਿੰਝ ਕਾਇਮ ਕਰਨਗੇ ?

ਕੀ ਉਹ ਸੰਯੁਕਤ ਕਿਸਾਨ ਮੋਰਚੇ ਵਿਚ ਅਪਣਾਇਆ ਅਤੇ ਕਾਮਯਾਬੀ ਤਕ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲੇ,  ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਸਭ ਨੂੰ  ਭਾਗੀਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਬਕ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ  ਕਾਇਮ ਰੱਖ ਸਕਣਗੇ?  ਆਪਣੇ ਆਗੂਆਂ ਦੀਆਂ  ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦੇ ਰੁਝਾਨ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕਿਸ ਵਿਧੀ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਨਗੇ ?

ਅਗਲੀ ਗਲ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਉਹ ਕਿਹੜੇ ਯਥਾਰਥਕ ਹਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਗੇ?  ਸਾਡੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ, ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ, ਖੇਤੀਬਾੜੀ  ਨੂੰ ਲਾਹੇਵੰਦ ਧੰਦਾ ਬਣਾਉਣ, ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿਚ ਚਲਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਕਾਰੋਬਾਰਾਂ, ਅਮਨ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ,  ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅੰਦਰ ਸੜਕਾਂ , ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ, ਪਾਣੀ ,ਸੀਵਰੇਜ ਅਤੇ ਸਫਾਈ ਆਦਿ ਦੇ ਸੁਚੱਜੇ ਪ੍ਰਬੰਧ,  ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਦੀ ਸੰਭਾਲ  ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਅੰਦਰ ਕੌਆਪਰੇਟਿਵ ਸੁਸਾਇਟੀਆਂ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਮੋਜੂਦਾ ਸੋਸਾਇਟੀਆਂ ਦੀਆ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਵਿਚੋਂ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨੀਵੇਂ ਹੁੰਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਪੱਧਰ  ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਆਦਿ ਬਾਰੇ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੇ ਹੱਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਨੇ ਪੈਣੇ ਹਨ।

ਉਹ ਲੋਕ ਵੀ  ਗਲਤ ਫਹਿਮੀ ਵਿਚ ਲਗਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜਾਂ ਕੁਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੇ ਛੋਟੇ ਸਮੂਹ ਦੇ ਮਨ ਵਿਚ ਉਪਜਿਆ ਖਿਆਲ ਕਿਸੇ ਸਮਾਜਕ ਲਹਿਰ ਲਈ ਆਧਾਰ ਬਣ ਜਾਏਗਾ।  ਇਤਿਹਾਸ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਗਵਾਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਬੀਜ ਤਾਂ ਹੀ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਸ ਦੇ ਬਾਹਰ-ਮੁੱਖੀ ਸਮਾਜਿਕ ਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਹਲਾਤ ਸਾਜ਼ਗਾਰ ਹੋਣ ।

ਸਮਾਜ ਵਿਗਿਆਨ ਵਾਲੇ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਸਮਾਜਿਕ ਮਹੱਤਤਾ, ਲੋੜ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਾਰੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆ ਸਥਿਤੀਆਂ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਘੋਖਣ ਨਾਲ ਹੀ ਕਿਸੇ ਸਹੀ ਸੇਧ  ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। 

ਅਜੋਕੀ ਚੋਣ ਅਜਿਹੇ ਰਾਜਸੀ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਹੋ ਰਹੀ  ਹੈ ਜਦੋ ਭਾਰਤ ਦੀ  ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਕੇਂਦਰੀ  ਸਰਕਾਰ ਸੱਤਾ ਦੇ ਏਕਾ ਅਧਿਕਾਰ ਵੱਲ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਦਾਸੀਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋ  ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਘੱਟ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ  ਰਹੀ ਹੈ । ਇਸ ਕਾਰਨ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬੇਚੈਨੀ ਵਧ ਰਹੀ ਹੈ।  

ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਪਿਛਲੇ ਪੰਜ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਪਾਰਟੀ ਜਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਗੱਠਜੋੜ ਹੀ ਵਾਰੀ ਨਾਲ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।  ਪਿਛਲੇ ਦੋ ਤਿੰਨ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੋਂ ਦੋਵਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿੱਚ ਫ਼ਰਕ  ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਪਹਿਰਾਵਿਆਂ ਦੇ ਰੰਗ ਤੱਕ ਹੀ ਸਿਮਟ ਗਿਆ ਹੈ।  

ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ  ਤਸਕਰੀ ਤੋਂ ਜ਼ਮੀਨਾਂ ਤੇ ਕਬਜ਼ੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਫੀਆ ਨੂੰ ਸਹਿ ਦੇਣ, ਟਰਾਂਸਪੋਰਟ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕਿਆਂ ਤੱਕ, ਭਰਤੀਆਂ ਤੇ ਬਦਲੀਆਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ,  ਪੁਲਿਸ ਥਾਣਿਆਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਪੁਲਿਸ ਥਾਣਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਹਿੱਤਾਂ  ਲਈ ਵਰਤਣ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਰਾਜ  ਨੂੰ ਰਾਜ ਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਦੋਵੇਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹਨ।

ਨਵੇਂ ਦੀ  ਭਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ 2017 ਦੀਆਂ  ਚੋਣਾਂ ਸਮੇਂ ਆਪ ਪਾਰਟੀ ਵਾਲਿਆ ਤੋ  ਉਮੀਦਾਂ ਲਗਾਈਆ ਅਤੇ  ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੁੰਗਾਰਾ ਮਿਲਿਆ , ਪਰ  ਹੋਇਆ ਕੀ?  ਇਹ ਤਾਂ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਟੋ ਧਾੜ ਹੋ ਗਏ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ  ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਆਗੂ ਦੀ ਹਉਮੈ ਅਗੇ  ਆ ਗਈ।  ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਦੀ ਅੱਖ ਵਿਚ ਅੱਖ ਪਾ ਕੇ ਗਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਹੀ ਨਹੀ ਕਰਦਾ।  ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਸਲਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਲੱਭਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਵੀ ਮੋਦੀ ਵਾਂਗ ਮੁਫਤ ਵਾਲੇ ਸੁਪਨੇ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਨਿਕਲਿਆ। ਲੋਕਤੰਤਰ, ਸਮਾਜਿਕ ਏਕਤਾ ,ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਦੀ ਰਾਖੀ, ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਾਡੀ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਨਾਲ ਵਪਾਰਕ ਸਾਂਝ ਵਧਾਉਣ ਵਾਸਤੇ  ਉਹ ਚੁੱਪ ਧਾਰੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਭਰੇ ਰਾਜਸੀ ਮਾਹੌਲ ਨੇ ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਰੁਖ਼ ਕਰ ਲੈਣਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਅੰਦਾਜ਼ੇ  ਡਰਾਉਣੇ  ਲਗਦੇ ਹਨ। 

ਉਪਰੋਕਤ ਸੰਧਰਭ ਵਿੱਚ ਦੀ ਵੇਖਿਆ ਜਾਏ ਤਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ

ਕਿਸਾਨ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਇਕ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਨੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦੇ ਸਨਮੁੱਖ ਹੀ ਇਕ ਰਾਜਸੀ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਕੇ  ਸਮੇਂ ਦੀ ਲੋੜ ਅਨੁਸਾਰ ਕਦਮ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।  

ਜੇਕਰ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚਾ ਆਪਣੇ ਘੇਰੇ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ਾਲ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਸਮਾਜ ਦੇ ਬਾਕੀ ਤਬਕਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ  ਸੁਮੇਲ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਕੋਈ ਵਧੀਆ ਹੱਲ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ  ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਉਹ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਜੋ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਇਸ ਮੋਰਚੇ ਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਨਿਗ੍ਹਾ ਨਾਲ ਵੇਖ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਉਹ ਵੀ ਇਸ ਵੱਲ  ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਧਾਉਂਦੇ ਨਜ਼ਰ ਆ ਜਾਣਗੇ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਹੀ ਹੋਰ ਸੰਗਠਨ ਅਤੇ ਤਬਕੇ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ । 

ਸੰਯੁਕਤ ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ ਜੱਥੇਬੰਦੀਆ ਵਲੋ ਜਮਹੂਰੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਾਂਝੇ ਫ਼ੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਰੁਝਾਨ ਨੂੰ ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼  ਅਤੇ ਸਪਸ਼ਟ ਢੰਗ ਨਾਲ ਉਭਾਰਿਆ ਹੈ। ਉਮੀਦ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਵਲੋ ਇਸ ਰੁਝਾਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ  ਕੁਝ ਨਵਾਂ ਕੀਤਾ ਜਾਏ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਵਾਸਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੀ ਰਾਖੀ ਤੇ ਉੱਨਤੀ ਵਾਸਤੇ ਨਵੀ ਪੈੜ ਪਾਈ ਜਾ ਸਕੇ। ਚੋਣ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਨਿਤਰਨ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਸਮਾ ਇਸ ਮੋਰਚੇ ਵਾਲਿਆ ਪਾਸ ਨਾ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ। ਜਾਹਨ ਰੀਡ ਨੇ ਉਹ ਦਸ ਦਿਨਾ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆ ਹਿਲ ਗਈ ਸੀ। ਸੰਯੁਕਤ ਸਮਾਜ ਮੋਰਚੇ ਵਾਲੇ ਵਾਲਿਆ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਪ੍ਰਤੀ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਏ ਤੌਖਲੇਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਅਤੇ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣ ਲਈ ਬਿਜਲੀ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ।

ਮੋਬਾਈਲ ਨੰਬਰ: 98142-73870

Friday, January 7, 2022

ਭਾਜਪਾਈ ਉੱਧ-ਮੂਲ ਦਾ ਡਟ ਕੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰੋ//*ਪਾਵੇਲ ਕੁੱਸਾ

6th January 2022 at 23.56 PM

ਇਹ ਸਾਰਾ ਚੀਕ ਚਿਹਾੜਾ ਇਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਕਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ


ਮੋਦੀ ਦੇ ਪੰਜਾਬ 'ਚੋਂ ਬੇਰੰਗ ਪਰਤਣ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਉੱਧ-ਮੂਲ
ਭਾਜਪਾ ਵੱਲੋਂ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਿਛਾਖੜੀ ਰੰਗਤ ਦੇਣ ਦਾ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਅਭਿਆਸ ਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਨਮੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਕੌਮੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਮਸਲਾ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿਰੇ ਦੀ ਢੀਠਤਾਈ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਭਾਜਪਾਈ ਬੁਲਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਟੀ ਵੀ ਚੈਨਲਾਂ 'ਤੇ ਤਿੰਘ ਰਹੇ ਹਨ, ਦੇਸ਼ ਦੇ ਅਪਮਾਨ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਪੰਜਾਬ 'ਚ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਰਾਜ ਲਾਉਣ ਦੇ ਹੋਕਰੇ ਮਾਰ ਰਹੇ ਹਨ।

ਲੇਖਕ ਪਾਵੇਲ ਕੁੱਸਾ 
ਇਹ ਸਾਰਾ ਚੀਕ ਚਿਹਾੜਾ ਇਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਕਈ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ।
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਇਹ ਮੋਦੀ ਦੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਲਾਪ ਹੋਈ ਰੈਲੀ ਨੂੰ ਢਕਣ ਦਾ ਯਤਨ ਹੈ, ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਲਈ ਚੋਣਾਂ ਚ ਹਮਦਰਦੀ ਬਟੋਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ, "ਮੋਦੀ ਹੀ ਰਾਸ਼ਟਰ ਹੈ" ਦੇ ਦੰਭੀ ਬਿਰਤਾਂਤ ਨੂੰ ਤਕੜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ। ਸਿਆਸੀ ਸ਼ਰੀਕ ਪੰਜਾਬ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਗੁੱਠੇ ਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਹਕੀਕਤ ਜੱਗ ਜ਼ਾਹਿਰ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮਿਥ ਕੇ ਨਹੀਂ ਘੇਰਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਸੜਕੀ ਰੂਟ ਦੀ ਚੋਣ ਕੀਤੀ ਤੇ ਹੋ ਰਹੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਕੋਲ ਉਸ ਨੂੰ 10 ਮਿੰਟ ਰੁਕਣਾ ਪੈ ਗਿਆ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਜਾਣ ਦੀ ਵੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਜੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਖ਼ਤਰਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਪ੍ਰਧਾਨਮੰਤਰੀ ਦੇ ਸੋਚਣ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹੈ। ਇਸ 10 ਮਿੰਟ ਦੀ ਰੁਕਾਵਟ ਜੱਗੋਂ ਤੇਰਵੀਂ ਬਣਾ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਾਲੀ ਰਹੀ ਰੈਲੀ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ ਸਮੁੱਚੇ ਦਿ੍ਸ਼ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਉਸ ਦੀ ਵਾਪਸ ਮੁੜਨ ਦੀ ਚੋਣ ਵੀ ਖਾਲੀ ਰੈਲੀ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਹੈ , ਪਰ ਉਸ ਨੇ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਆਪਣੀ ਘੋਰ ਪਿਛਾਖੜੀ ਬਿਰਤੀ ਰਾਹੀਂ ਨਵਾਂ ਬਖੇੜਾ ਖੜ੍ਹਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਫੁੱਲ ਦੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ , ਨਾ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕਿਸੇ ਦਾ ਕੋਈ ਮਨਸ਼ਾ ਜ਼ਾਹਰ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਝੱਲੀ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਅਸਲ 'ਚ ਸਿਆਸੀ ਲੋਟਣੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਹੀ ।
ਇਸ ਸਮੁੱਚੀ ਬਹਿਸ 'ਚ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਤਕਨੀਕੀ ਨੁਕਤਿਆਂ ਪੱਖੋਂ ਜੁਆਬਦੇਹੀ ਤੈਅ ਕਰਨ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸਥਾਨ ਹੈ ਪਰ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕ ਨਾਲੋਂ ਉੱਪਰ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੈ । ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਰੋਸ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣ ਦਾ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕ ਬੁਲੰਦ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੂਹਰੇ ਆਪਣਾ ਰੋਸ ਜ਼ਾਹਰ ਕਰਨਾ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਬੁਨਿਆਦੀ ਜਮੂਹਰੀ ਹੱਕ ਹੈ। ਜੇ ਲੋਕ ਮਿੱਥ ਕੇ ਵੀ ਦੋ ਘੰਟੇ ਮੋਦੀ ਦੀ ਕਾਰ ਘੇਰ ਕੇ ਨਾਅਰੇਬਾਜ਼ੀ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਤਾਂ ਵੀ ਅਸਮਾਨੋਂ ਬਿਜਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਡਿੱਗਣ ਲੱਗੀ । ਲੋਕ ਆਪਣਾ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕ ਹੀ ਪੁਗਾ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ।
ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ ਮੁਲਤਵੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਇਆ। ਕਿਸਾਨ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਬਾਰਡਰਾਂ ਤੋਂ ਉੱਠੇ ਸਨ ਜਦ ਕਿ ਐੱਮ ਐੱਸ ਪੀ ਤੇ ਕੇਸਾਂ ਸਮੇਤ ਸਾਰੇ ਮੁੱਦੇ ਅਜੇ ਉਵੇਂ ਖੜੇ ਹਨ ਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਸਲਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਬਾਤ ਨਾ ਪੁੱਛਣ ਵਾਲਾ ਮੋਦੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਹਾਲਤ 'ਚ ਜੇ ਕਿਸਾਨ ਰੋਸ ਨਾ ਪ੍ਰਗਟਾਉਣਗੇ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੀ ਕਰਨਗੇ। ਇਹ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਆਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਤਾਂ ਆਇਆ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਜਿੱਤਣ ਸੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਕੇਂਦਰੀ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ 'ਤੇ ਕਾਬਜ਼ ਹੋਣ ਦੇ ਹੰਕਾਰ 'ਚੋਂ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਖ਼ਰੀਦਣ ਆਇਆ ਸੀ।
ਇਹ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਮਸਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਸਗੋਂ ਉਸ ਦੀ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹੈ, ਜੇ ਉਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ "ਪੈਕੇਜ" ਐਲਾਨਣ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਉਹੀ ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧ 'ਚ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਸਨ , ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਖੇਤਰ 'ਚ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੇ ਖੇਤਰ 'ਚ ਸਵਾਲ ਉੱਠਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਫ਼ਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਕਸਬਿਆਂ ਚ ਉਸਦੇ ਪੁਤਲਿਆਂ ਨੂੰ ਲਾਂਬੂ ਕਿਉਂ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਿੰਡਾਂ ਚੋਂ ਅਣਭੋਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬੱਸਾਂ ਚ ਬਿਠਾ ਕੇ ਫਿਰੋਜ਼ਪੁਰ ਲਿਜਾਣਾ ਵੀ ਭਾਜਪਾਈਆਂ ਲਈ ਮੁਹਾਲ ਕਿਉਂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ !
ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਰੈਲੀ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖਾਲੀ ਰਹੀ, ਇਹ ਜੋ ਵਾਪਰਿਆ , ਇਹ
-ਕਾਰਪੋਰੇਟਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
-ਲਖੀਮਪੁਰ ਖੀਰੀ 'ਚ ਕੁਚਲ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
-ਸਾਲ ਭਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ 'ਤੇ ਰੋਲਣ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
-ਸੱਤ ਸੌ ਉਪਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਲੈਣ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
-ਅਜੇ ਵੀ ਕਾਰਪੋਰੇਟਾਂ ਨੂੰ ਮੁਲਕ ਲੁਟਾਉਣ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਰਾਹ ਪਏ ਹੋਣ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
-ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਬਜ਼ਬਾਗ ਦਿਖਾ ਕੇ ਪੰਜਾਬ ਜਿੱਤ ਲੈਣ ਦੀਆਂ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਪਾਲਣ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ
ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਇਸ ਬੂ-ਦੁਹਾਈ ਦਰਮਿਆਨ ਸਾਨੂੰ ਡਟ ਕੇ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਧਰਤੀ, ਇਸਦੇ ਰਾਹ ਸਾਡੇ ਹਨ। ਸਾਡੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ 'ਚ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਇਹਨਾਂ ਰਾਹਾਂ 'ਤੇ ਰੋਕਣਾ ਸਾਡਾ ਜਨਮ ਸਿੱਧ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ। ਸਾਡੀ ਸ਼ਾਨ ਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਇੱਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਸਦਾ ਹੀ ਟਕਰਾਵੀਂ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸ਼ਾਨ ਪੈਰਾਂ ਹੇਠ ਰੋਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਸ਼ਾਨ ਨੂੰ ਰੋਲੇ ਜਾਣ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਲੋਕ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਵੀ ਆਉਣਗੇ , ਉਸਦੇ ਰਾਹ ਵੀ ਰੋਕਣਗੇ।
ਸਭਨਾਂ ਇਨਸਾਫ਼ਪਸੰਦ ਤੇ ਜਾਗਦੇ ਦੇਸ਼ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਇਸ ਝਲਿਆਈ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਡਟ ਕੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਗਟਾਵੇ ਦੇ ਜਮਹੂਰੀ ਹੱਕ ਨੂੰ ਡਟਕੇ ਬੁਲੰਦ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮਸਲੇ ਦਾ ਮੋੜਾ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਪਰਦਾ ਚਾਕ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
*ਪਾਵੇਲ ਕੁੱਸਾ ਖੱਬੀ ਲਹਿਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਰਗਰਮ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ ਅਤੇ ਸੁਰਖ ਲੀਹ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ
ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਪੋਸਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ:6th January 2022 at 23.56 PM